Yavuz Bülent Bakiler – Arefe Gününde Ölüm

Arefe gününde bir taze mezar.

Öylesine boynu bükük, yalnız, çaresiz…

Yönelmiş bir köşede tek başına Allah’a

Dokunsam doğrulacak sanki altında yatan

Toprağı nemli daha.

Ve bir adam çömelmiş mezarın baş ucuna

Bir elinde buruşuk bir beyaz mendil

Diğerinde açılmış Kur’an-ı Kerim

Okuyor mu ağlıyor mu hiç belli değil.

Ah sormayın kimdir bu bayramlara çıkmayan

Acısı içimde ayrı bir gamdır.

O toprakta yatan kız kardeşimdir.

Kur’an okuyan babamdır.

(Kapak fotoğrafı mosquesty sayfasından alıntıdır)

Bir yanıt yazın