Sözlü Kültürümüz

Ne güzel seni sevmek böyle uzaktanVe seni düşünmek bir çocuk hevesiyle…Her sabah yeniden ezan sesiyleMüslüman Müslüman uyanan şehir. Bir Selçuklu

Kuşluk vaktine kadar geceler boyuSavrularak okuduğum yine Şehriyar.Ala ceylanlara benzer hep Azeri türkülerDinlediğim tar. Ayrılmaz başımdan bırakmaz beni artıkSelamsız sabahsız

Yolcusu yine benim bitmeyen yokuşların Acısını ben duyarım aşklardan kopuşların. Çığlık çığlık uçup giden yorgun kuşların Kanadı yine benim. –

Arefe gününde bir taze mezar. Öylesine boynu bükük, yalnız, çaresiz… Yönelmiş bir köşede tek başına Allah’a Dokunsam doğrulacak sanki altında